کد مطلب:244020 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:142
دعا بعد از نماز واجب
[8] 8 - و نیز گفته است:
امام جواد علیه السلام فرمود: وقتی از نماز واجب فراغت یافتی، چنین بگو: خشنودم از اینكه خدای متعال پروردگار من است و محمد - درود خدا بر او و آل او باد - پیامبر من و اسلام، دین من و قرآن كریم، كتاب من و حضرت علی تا حضرت مهدی - سلام و صلوات خدا بر آنان باد - امامان من می باشند.
خدایا! حضرت حجة بن الحسن العسكری، ولی توست؛ پس او را از پیش رو و پشت سر و از سمت راست و از سمت چپ و از بالا و از سمت پائینش، محافظت فرما و عمرش را، طولانی گردان و او را، اجرا كننده ی فرمان تو و منتقم و انتقام گیرنده دینت (یا غالب و
[ صفحه 289]
فاتح كننده دینت) قرار ده و آنچه مایه ی خشنودی و روشنی چشم اوست، نسبت به خودش فرزندانش و در میان خانواده اش و راجع به مال و منالش و در میان شیعیانش و نسبت به دشمنانش، به آن حضرت بنمایان و به آنها (دشمنانش) از آن حضرت آنچه موجب ترس پرهیزشان می باشد، نشان بده و راجع به آنان (دشمنانش) نیز، آنچه مایه ی خشنودی و روشنی چشم حضرت است، به او ارائه فرما؛ همچنین سینه های ما و سینه های گروه مؤمنان را شفا بخش و مسرور كن.
امام جواد علیه السلام فرمود: و چنان بود كه پیامبر اكرم صلی الله علیه و اله و سلم وقتی از نماز خود فراغت می یافت چنین می فرمود: خدایا! لغزشهای گذشته و آینده مرا، بیامرز؛ كارهایی كه نهانی یا آشكارا، از من سر زده است و نیز زیاده روی ام را، راجع به خودم و تمام كارهایی را كه تو، از خودم بهتر می دانی.
خدایا! پس و پیش اندازنده ی مخلوقات تویی (هر چیز را در جایگاه مناسب خود قرار می دهی یا رحمتت را به هر كه خواهی تقدیم و پیشكش می كنی و به هر كه خواهی پس می زنی)؛ خدای یكتایی جز تو، نیست؛ به حق آگاهی ات از غیب و به قدرت و استیلایت بر تمام آفریدگان سوگند! مادامی كه زندگی را، برای من از مرگ بهتر می دانی، مرا زنده دار و هنگامی كه مرگ را از زنده بودن، برایم بهتر می دانی مرا بمیران.
خدایا! من، خوف و خشیت از تو در نهان و آشكار را خواستارم و حقگویی در حال خشم و در حال خشنودی را از تو طلب می كنم و میانه روی و اعتدال در فقر و غنا (توانگری) و نعمت زوال ناپذیر و چشم روشنی پیوسته و دائمی و رضایتمندی از قضای الهی را، از تو می خواهم و بركت و سعادت مرگ بعد از زندگی و دلنشینی زندگی پس از مرگ و لذت نگاه و نظر به وجه و رویت (نظر به رحمتت یا به انبیاء و اولیایت) و اشتیاق به دیدارت را، و ملاقات تو را بدون سختی زیانبار و آزمون گمراه كننده، خواستارم.
خدایا! ما را به آرایش ایمان آراسته دار و هدایت یافته هدایتگر، قرارمان ده؛ خدایا! ما را در جمع هدایت یافتگانت، هدایت فرما.
خدایا! من! از تو تصمیم درست و پایداری در كار و هدایت و ره یافتگی، مسألت می كنم و نیز شكر و سپاس نعمت و عافیت نیكو و پسندیده ات و ادا نمودن حق و حقوقت را خواستارم و
[ صفحه 290]
از تو ای پروردگار من! روح و قلبی سلیم و بی عیب و بی شرك و زبانی صادق و راستگو می خواهم و نسبت به دانسته هایت (از گناهان من)، آمرزش می طلبم و خیر و خوبی دانسته هایت را، در خواست می كنم و از شر هر آنچه كه می دانی (شرش را)، به تو پناه می برم كه البته تو می دانی و ما نمی دانیم و تو از نهانها، بسیار آگاه و با خبری. [1] .
امام جواد علیه السلام فرمود: وقتی از نماز واجب فراغت یافتی، چنین بگو: خشنودم از اینكه خدای متعال پروردگار من است و محمد - درود خدا بر او و آل او باد - پیامبر من و اسلام، دین من و قرآن كریم، كتاب من و حضرت علی تا حضرت مهدی - سلام و صلوات خدا بر آنان باد - امامان من می باشند.
خدایا! حضرت حجة بن الحسن العسكری، ولی توست؛ پس او را از پیش رو و پشت سر و از سمت راست و از سمت چپ و از بالا و از سمت پائینش، محافظت فرما و عمرش را، طولانی گردان و او را، اجرا كننده ی فرمان تو و منتقم و انتقام گیرنده دینت (یا غالب و
[ صفحه 289]
فاتح كننده دینت) قرار ده و آنچه مایه ی خشنودی و روشنی چشم اوست، نسبت به خودش فرزندانش و در میان خانواده اش و راجع به مال و منالش و در میان شیعیانش و نسبت به دشمنانش، به آن حضرت بنمایان و به آنها (دشمنانش) از آن حضرت آنچه موجب ترس پرهیزشان می باشد، نشان بده و راجع به آنان (دشمنانش) نیز، آنچه مایه ی خشنودی و روشنی چشم حضرت است، به او ارائه فرما؛ همچنین سینه های ما و سینه های گروه مؤمنان را شفا بخش و مسرور كن.
امام جواد علیه السلام فرمود: و چنان بود كه پیامبر اكرم صلی الله علیه و اله و سلم وقتی از نماز خود فراغت می یافت چنین می فرمود: خدایا! لغزشهای گذشته و آینده مرا، بیامرز؛ كارهایی كه نهانی یا آشكارا، از من سر زده است و نیز زیاده روی ام را، راجع به خودم و تمام كارهایی را كه تو، از خودم بهتر می دانی.
خدایا! پس و پیش اندازنده ی مخلوقات تویی (هر چیز را در جایگاه مناسب خود قرار می دهی یا رحمتت را به هر كه خواهی تقدیم و پیشكش می كنی و به هر كه خواهی پس می زنی)؛ خدای یكتایی جز تو، نیست؛ به حق آگاهی ات از غیب و به قدرت و استیلایت بر تمام آفریدگان سوگند! مادامی كه زندگی را، برای من از مرگ بهتر می دانی، مرا زنده دار و هنگامی كه مرگ را از زنده بودن، برایم بهتر می دانی مرا بمیران.
خدایا! من، خوف و خشیت از تو در نهان و آشكار را خواستارم و حقگویی در حال خشم و در حال خشنودی را از تو طلب می كنم و میانه روی و اعتدال در فقر و غنا (توانگری) و نعمت زوال ناپذیر و چشم روشنی پیوسته و دائمی و رضایتمندی از قضای الهی را، از تو می خواهم و بركت و سعادت مرگ بعد از زندگی و دلنشینی زندگی پس از مرگ و لذت نگاه و نظر به وجه و رویت (نظر به رحمتت یا به انبیاء و اولیایت) و اشتیاق به دیدارت را، و ملاقات تو را بدون سختی زیانبار و آزمون گمراه كننده، خواستارم.
خدایا! ما را به آرایش ایمان آراسته دار و هدایت یافته هدایتگر، قرارمان ده؛ خدایا! ما را در جمع هدایت یافتگانت، هدایت فرما.
خدایا! من! از تو تصمیم درست و پایداری در كار و هدایت و ره یافتگی، مسألت می كنم و نیز شكر و سپاس نعمت و عافیت نیكو و پسندیده ات و ادا نمودن حق و حقوقت را خواستارم و
[ صفحه 290]
از تو ای پروردگار من! روح و قلبی سلیم و بی عیب و بی شرك و زبانی صادق و راستگو می خواهم و نسبت به دانسته هایت (از گناهان من)، آمرزش می طلبم و خیر و خوبی دانسته هایت را، در خواست می كنم و از شر هر آنچه كه می دانی (شرش را)، به تو پناه می برم كه البته تو می دانی و ما نمی دانیم و تو از نهانها، بسیار آگاه و با خبری. [1] .
[1] همان، ذيل ح 6.